▶ In English: ინგლისური ვერსია წაიკითხეთ აქ.
ალექსანდრე კაფკა, „კავკასიური ჟურნალის“ მთავარი რედაქტორი: ძვირფასო იან, მოგესალმებით. ჩვენ მოუთმენლად ველით ამ ინტერვიუს, განსაკუთრებით ევროკავშირში ინტეგრაციის პროცესის სამართლებრივი ასპექტების უდიდესი მნიშვნელობის გამო. და, მეორე მხრივ, საკითხის სამართლებრივი მხარე არის ის, რაც გავლენას ახდენს საზოგადოების უმეტეს ნაწილზე, ფაქტობრივად, ყველაზე. დავიწყოთ რამდენიმე ძირითადი კითხვებით: რა ბედი ეწევა ადამიანის უფლებებს მას შემდეგ, რაც მათი ქვეყანა ევროკავშირში გაწევრიანდება? გახდებიან ადამიანები უკეთ დაცულნი? რა ვარიანტები არსებობს ეროვნულ კონსტიტუცია/კანონებსა და ევროკავშირის კანონებს შორის წინააღმდეგობის შემთხვევაში?
იან კომარეკი: გმადლობთ, ამ ინტერვიუზე მოწვევისთვის. მაგრამ ნება მომეცით, პირველ რიგში, შევასწორო თქვენი კითხვის ერთი ნაწილი: კანონს არ აქვს ისეთი მყისიერი ეფექტი, როგორც თქვენ ბრძანებთ. ცვლილება არის ნელი, ეტაპობრივი და დიდწილად დამოკიდებულია იმაზე, თუ ვინ არიან კანონის გამოყენებასა და აღსრულებაზე პასუხისმგებელი პირები. და თუ ახალი ქვეყანა შეუერთდება ევროკავშირს, ადრეც და ახლაც, ეს ის ჩინოვნიკები არიან, რომლებიც მის ყოველდღიურ გამოყენებაზე არიან პასუხისმგებელნი, იქნება ეს საჯარო ადმინისტრაციაში თუ სასამართლოში.
