პოლ როძიანკო: “ბრძოლა ყალბი ცემენტისა და არაკეთილსინდისიერი კონკურენციის წინააღმდეგ გრძელდება“

18.12.2020 (კავკასიური ჟურნალი)  ცემენტის ხარისხი... არის თუ არა ეს სოციალურად მნიშვნელოვანი საკითხი? დიახ, საქართველოში ნამდვილად არის. 

რამდენად უსაფრთხოა ფალსიფიცირებული ცემენტით აშენებული სახლები? რამდენი შენობა შეიძლება აღმოჩნდეს რისკის ქვეშ? ადეკვატურია თუ არა სამშენებლო სექტორის რეგულაციები? რა შეიძლება გაკეთდეს ჩვენს დასაცავად? - სწორედ ამ შინაარსის კითხვებს დაუსვამს კავკასიური ჟურნალი ჩვენს დღევანდელ სტუმარს - ბატონ პოლ როძიანკოს, საქართველოს ცემენტის ასოციაციის (GCA) პრეზიდენტს, კავკაზ ცემენტისა და საქართველოს სამშენებლო ჯგუფის (GBG) თავმჯდომარესა და აღმასრულებელ დირექტორს. 

Read the original English language version here.

ალექსანდერ კაფკა, კავკასიური ჟურნალის მთავარი რედაქტორი: კავკასიურ ჟურნალში წინა პლანზე ყოველთვის ისეთი საკითხები გამოგვაქვს, რომლებიც ხალხისთვის მნიშვნელოვანია, ანუ რომლებსაც აქვთ მკაფიოდ გამოხატული სოციალური მნიშვნელობა. დღეს გვაქვს იშვიათი შესაძლებლობა, პროფესიონალურ დონეზე ვისაუბროთ სამშენებლო ინდუსტრიისა და იმ რისკების შესახებ, რომლებიც საფრთხეს უქმნის ადამიანებს. განვითარებული ქვეყნებისთვის ცემენტის ხარისხი ჩვეულებრივი ტექნიკური მახასიათებელია, რომელსაც მედიისგან ნაკლები ყურადღება ეთმობა, რატომ არის საქართველოში ეს საკითხი ასეთი მნიშვნელოვანი? 

პოლ როძიანკო: მე მჯერა, თქვენმა მკითხველმა იცის, რომ ცემენტი არის სასაქონლო პროდუქტი სპეციფიკური ტექნიკური მახასიათებლებით. როდის არის ცემენტი ფალსიფიცირებული? პასუხი შემდეგია როდესაც შეფუთვის ეტიკეტი არ შეესაბამება შიგნით არსებულ პროდუქტს. ეს არის თაღლითობა და ამის შესაფასებლად სხვა სიტყვა ნამდვილად არ არსებობს. სწორედ ამან გამოიწვია საკითხის აქტუალობა.

აკ: სანამ კონკრეტულ ფაქტებსა და ციფრებზე გადავალთ, მინდა პრობლემა უფრო ფართო კონტექსტში განვიხილოთ. ვფიქრობ, ცემენტის ხარისხი არ არის ის ერთადერთი საკითხი სამშენებლო სფეროში, რომელმაც შეიძლება საფრთხე შეუქმნას მაცხოვრებელს, მყიდველს, სავაჭრო ცენტრში ან შენობაში, ასევე ხიდზე ან გვირაბში მყოფ ნებისმიერ სხვა პირს და ა.შ. რას იტყოდით ლითონის ხარისხზე ან თბოსაიზოლაციო მასალების ჯანმრთელობის უსაფრთხოებაზე? ასევე მშენებლობაში გამოყენებული პლასტმასისა და ზოგადად, ხანძარსაწინააღმდეგო უსაფრთხოებაზე? შესაძლოა, ეს საკითხები თქვენი კომპეტენციის ფარგლებს სცდება, მაგრამ თქვენი აზრი ჩვენი მკითხველებისთვის მაინც ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება. 

პრ: სრულად გეთანხმებით. საკუთარი მოქალაქეების უსაფრთხოების დასაცავად, მსოფლიოს თითქმის ყველა ქვეყანამ მიიღო სამშენებლო კოდები და პროდუქციის სტანდარტები. ამასთან, გამოიყენება შემოწმების სხვადასხვა მექანიზმი, რომ პროდუქტები აღნიშნულ კოდებსა და სტანდარტებთან იყოს შესაბამისობაში. მესამე ასპექტი არის აღსრულების ფუნქცია, რომელიც უზრუნველყოფს მწარმოებლებისა და მშენებლების საქმიანობის მოთხოვნებთან თანხვედრას. ეს სამი ნაბიჯი არის ხალხის უსაფრთხოების გარანტი და საშუალება თაღლითობის თავიდან ასაცილებლად. 

აკ: დარწმუნებული ვარ, კარგად იცით, თუ როგორ რეგულირდება ამ ტიპის საკითხები განვითარებულ ქვეყნებში, განსაკუთრებით, თქვენს მშობლიურ აშშ – ში. არსებობს თუ არა გარკვეული სტანდარტები სახელმწიფო დონეზე და როგორ ხდება მათი აღსრულება და კონტროლი? 

პრ: არ ვიცი, კონკრეტულად რას გულისხმობთ ფრაზაში „სახელმწიფო დონე“, მაგრამ რეალურად, არსებობს ფედერალური, რეგიონალური და ადგილობრივი მუნიციპალური სტანდარტები, რომლებიც პროდუქციის წარმოებასა და სამშენებლო პრაქტიკას არეგულირებს. მაგალითად, იმ სოფელში, რომლიდანაც მე და ჩემი მეუღლე გადმოვედით, დამტკიცების პროცესისთვის რამდენიმე ნაბიჯის გადადგმაა საჭირო. არსებობს დაგეგმვის, ზონირების გასაჩივრების და არქიტექტურული ანალიზის საბჭოები. რაც შეეხება აღსრულებას, გვყავს მშენებლობის ინსპექტორი და ზონირების კოდექსის აღსრულების ოფიცერი, რომელთა მოვალეობაა მშენებლობის ნებართვების დამუშავება და სოფლის კოდექსთან მათი შესაბამისობის უზრუნველყოფა. ბოლოს, ნებისმიერი დაგეგმილი მშენებლობა უნდა დაამტკიცოს სოფლის სამეურვეო საბჭომ, რის შემდეგაც საქმეს მშენებლობის ინსპექტორი გადაიბარებს. არსებობს სხვა რეგიონალური რეგულაციებიც, მაგალითად, ზეთის ავზებისა და აზბესტის შესახებ, ასევე ფედერალური კანონები და სახელმძღვანელოები. როდესაც იცვლება საკუთრების მფლობელი, დაზღვევის მიზნით, სოფელმა უნდა წარადგინოს სერტიფიკატი, რომ შენობა შეესაბამება მოთხოვნებს. ზოგჯერ სამშენებლო მასალები და მეთოდებიც კი შესაძლოა, ადგილობრივმა მუნიციპალიტეტმა განსაზღვროს, მაგრამ ნებისმიერი პროდუქტის ხარისხი, ზოგადად, რეგულირდება სახელმწიფო ან ფედერალური სააგენტოების მიერ, რომლებსაც ასევე აქვთ სააღსრულებო ძალა. ვიმედოვნებ, რომ ამ საკმაოდ ვრცელი ტექსტით გავეცი პასუხი თქვენს კითხვას. 

აკ: დიახ, ეს მართლაც ძალიან სასარგებლო ინფორმაციაა. ზოგადად, საქართველო, როგორც ჩანს, ღიაა ბევრ სექტორში საუკეთესო საერთაშორისო პრაქტიკის გამოყენებისათვის. თქვენი აზრით, რა უშლის ქვეყანას ხელს, რომ მსგავსი მიდგომა ჰქონდეს სამშენებლო სექტორშიც?

პრ: როგორც ზემოხსენებული პასუხიდან ჩანს, აშშ-ს პრაქტიკა გულისხმობს უამრავ ნაბიჯს და დიდი რაოდენობის ადამიანურ რესურსს და ამისთვის საჭიროა, არსებობდეს პოლიტიკური ნება. ამ ინტერვიუს მიზნებიდან გამომდინარე, სჯობს, ყურადღება გავამახვილოთ არა თავად სამშენებლო სექტორზე, არამედ მასალებზე, როგორიცაა, მაგალითად, ცემენტი. საქართველოში დაახლოებით 30 მწარმოებელია. მათი უმრავლესობა ამზადებს როგორც შეფუთულ, ასევე ნაყარ ცემენტს. ჩვენი ქვეყანა წარმოადგენს საკმაოდ მცირე ბაზარს. თუ აღმოჩნდა, რომ რომელიმე მწარმოებელი აწარმოებს და ყიდის დაბალი ხარისხის ცემენტს, რომელიც არ აკმაყოფილებს სტანდარტებს, კომპანიის მფლობელის წინააღმდეგ საჩივარი დაფიქსირდება. რამდენიმე წლის წინ საქართველოში დიდი რაოდენობის იმპორტირებული, იაფი კლინკერი (ცემენტის მთავარი შემადგენელი ნაწილი) შემოვიდა, აღნიშნული ფაქტით ბევრმა მცირე მწარმოებელმა ისარგებლა და დაიწყო დაბალი ხარისხის ცემენტის წარმოება, რათა "კონკურენცია" გაეწია კლინკერის ადგილობრივი მწარმოებლისთვის. შედეგად, ჰაიდელბერგცემენტმა შეწყვიტა რამდენიმე საწარმოო ხაზის ოპერირება, რასაც, შესაბამისად, მოჰყვა თანამშრომლების დათხოვნა. საბედნიეროდ, ადგილობრივი ცემენტის სექტორის მდგრადობისა და სიცოცხლისუნარიანობის შენარჩუნების მიზნით, საქართველოს მთავრობის დროულმა ჩარევამ შეაჩერა ეს მტაცებლური პრაქტიკა. 

აკ: მაგრამ განაპირობა თუ არა სახელმწიფოს მხრიდან რეგულაციების არარსებობამ ან უკმარისობამ თქვენი და სხვა ცემენტის მწარმოებლების მიერ დაფუძნებული ბიზნესასოციაციის შექმნა? რა არის თქვენი ორგანიზაციის მიზანი? 

პრ: ჩვენი კომპანია, კავკაზ ცემენტი, ისევე, როგორც ჰაიდელბერგცემენტი, ყოველთვის აკვირდებოდა ბაზარზე არსებულ კონკურენტ პროდუქტებს. როგორც აღმოჩნდა, ორივემ, ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად, დავადგინეთ, რომ ბევრ შეფუთვაზე არსებული წარწერა არ ემთხვეოდა შეფუთული პროდუქციის ხარისხს. შედეგად, ხდებოდა გაუთვითცნობიერებელი მომხმარებლებისთვის მაღალი ხარისხის პროდუქციის ფასად ზოგჯერ კატასტროფულად დაბალი ხარისხის პროდუქტების მიყიდვა. იმისთვის, რომ მთავრობას შესაბამისი საპასუხო ზომები მიეღო, ამ ამბის მოყოლა იყო საჭირო.

ჩვენი მისია მოიცავს ოთხ საკითხს :

  1. სამართლიანი კონკურენცია 

ქართულ ბაზარზე ცემენტის ყველა მწარმოებლისთვის სამართლიანი კონკურენციის ადვოკატირება

  2.  თაღლითობის აღმოფხვრა   

პროდუქტის ხარისხსა და ფასს შორის ადეკვატური კორელაცია

  3. საფრთხეები    

მომხმარებლის ინფორმირება მშენებლობაში ფალსიფიცირებული დაბალი ხარისხის ცემენტის გამოყენების საშიშროების შესახებ 

   4. სრული გამომჟღავნება/გამჭვირვალობა 

ტესტირების შედეგების შესახებ შესაბამისი სახელმწიფო სტრუქტურების ინფორმირება

 აკ: ახლა, როგორც ჩანს, შესაფერისი მომენტია, ვისაუბროთ იმაზე, თუ რას აკეთებს GCA ფალსიფიცირებული ცემენტის პრობლემის მოგვარებისთვის. მსმენია თქვენი ორგანიზაციის მიერ ჩატარებული ფარული ტესტირების შესახებ. სხვათა შორის, მაქვს ინფორმაცია, რომ ხართ მეღვინე. ფარული ტესტირების იდეა გაჩნდა თქვენი მეღვინეობის გამოცდილების წყალობით? უბრალოდ, ვხუმრობ ...

პრ: სხვები ხუმრობენ, რომ ღვინისა და ცემენტის წარმოება პარალელური ბიზნესებია, ამიტომ ვაფასებ თქვენს იუმორს... მაგრამ თუ სერიოზულად ვისაუბრებთ, ”ფარული ტესტირებასა” და ”ბრმა დეგუსტაციას” ზუსტად ერთი და იგივე მისია აქვთ თავიანთ სექტორებში: ობიექტური და სამართლიანი შედეგის მიღწევა. იმისთვის, რომ სხვადასხვა ქალაქის სხვადასხვა ბაზარზე კვარტალურად ანონიმურად შევიძინოთ, დაახლოებით, 30 შეფუთული ცემენტი, ჩვენ დავიქირავეთ დამოუკიდებელი ორგანიზაცია "საქექსპერტიზა", საქართველოს სავაჭრო-სამრეწველო პალატის (GCCI) შვილობილი კომპანია. მიღებული ნიმუშები ნაწილდება 5 კგ-იან ტომრებში ტესტირებისთვის. აკრედიტებული ლაბორატორიები, რომლებიც ატარებენ ტესტირებას - საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტი ან სამხარაულის ექსპერტიზის ეროვნული ბიურო - ხედავენ მხოლოდ ნომრების მიხედვით იდენტიფიცირებულ ტომრებს და არ აქვთ ინფორმაცია, რომელი მწარმოებელი დგას კონკრეტული ნიმუშის უკანა. შემოწმება ხდება  EN 196-1 ევროპული სტანდარტის შესაბამისად. მიღებულ ინფორმაციას აწვდიან GCCI-ის. შემდეგ მოწმდება ამ შედეგების შესაბამისობა მწარმოებელსა და რეალურ პროდუქტთან.  ”ფარული ტესტირების” მეთოდი ჩვენთვის ცნობილი ერთადერთი გზაა,  რომლითაც გარანტირებული გვაქვს ობიექტური პასუხები და გვაძლევს ინფორმაციას,  რა პროდუქტი გადის შეფუთული ცემენტის ბაზარზე.

   ცემენტის საგანგაშო რაოდენობამ - 63%-მა ვერ დააკმაყოფილა ევროპული სტანდარტები

აკ: გთხოვთ, შეაჯამოთ თქვენი დასკვნები. რამდენია ყალბი ცემენტის საბაზრო წილი საქართველოში?

პრ: რადგან ეს ტექნიკური განხილვაა, გამოვიყენებ ტერმინს „დაბალი ხარისხის ცემენტი“. სამწუხაროა, რომ თითქმის ოთხწლიანი ტესტირების შემდეგ, ეს პრობლემა კვლავ არსებობს. 299 ნიმუშიდან, რომელიც ჩვენ გამოვცადეთ 2017 წლიდან - ასოციაციის დაარსებიდან-დღემდე - მხოლოდ 37% -მა გადააჭარბა მის შესაბამის EN სტანდარტის მოთხოვნებს. ეს ნიშნავს, რომ ნიმუშების საგანგაშო რაოდენობამ, 63%-მა ვერ დააკმაყოფილა EN სტანდარტის მოთხოვნები. ეს სტატისტიკა მიუთითებს, რომ წლიურად 350 000 ტონამდე არასტანდარტული ცემენტი შეიძლება მოხვდეს ბაზარზე. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ ბოლო ტესტირების დროს შემოწმებული ნიმუშების თითქმის 20% -მა აჩვენა კრიტიკულად დაბალი მაჩვენებლები.

აკ: ფალსიფიცირებული ცემენტი ყოველთვის დაბალი ხარისხის პროდუქტია?

პრ: დიახ და ზოგჯერ დამღუპველიც. მაგრამ უნდა აღვნიშნო, რომ ზოგიერთი დაბალხარისხიანი პროდუქტი საკმაოდ ახლოსაა სტანდარტებთან და მათი უხარისხობა, შესაძლოა, არა განზრახ ქმედებასთან, არამედ წარმოების პრობლემასთან ან არაკომპეტენტურობასთან იყოს დაკავშირებული. ზოგიერთი პროდუქტის ხარისხი კი იმდენად დაბალია, რომ მათი მწარმოებლის რეალურ მოტივებში ეჭვის შეტანაც კი არ შეიძლება. 

აკ: როგორ პოულობს უკანონო საქონელი ადგილს ადგილობრივ ბაზარზე?

პრ: უპირველეს ყოვლისა, უნდა განვმარტოთ, რომ საქართველოს ბაზარზე არსებული შეფუთული ცემენტის უმეტესობა წარმოებულია საქართველოში. შესაბამისად, მარტივად ხდება მწარმოებლის მიერ ამ პროდუქციის ადგილობრივ ბაზარზე გატანა და ზოგჯერ ისეთი შეფუთვებით, რომლებიც ცნობილი ბრენდების იმიტაციას წარმოადგენს. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ ამ მომენტისთვის ყველა შემოწმებული დაბალი ხარისხის პროდუქტი წარმოებულია იმპორტირებული კლინკერის გამოყენებით. იგივე ხდება იმპორტირებული, შეფუთული ცემენტის პროდუქტების ზოგიერთ შემთხვევაშიც. ძალიან გაგვიკვირდა, როდესაც შევიტყვეთ, რომ არსებული მითის მიუხედავად, თითქოს ყველა იმპორტირებული ცემენტი ხარისხობრივად უკეთესია ადგილობრივად წარმოებულთან შედარებით, ამ პროდუქტების გარკვეული ნაწილიც ვერ აკმაყოფილებს სტანდარტის მოთხოვნებს. 

აკ: სინამდვილეში რა შეიძლება დაემართოს შენობას, რომელიც ასეთი მასალის გამოყენებით აშენდა?

პრ: მოდით, ამაზე ნუ ვისაუბრებთ. თუმცა მინდა აღვნიშნო, რომ უფრო დიდი კონსტრუქციები, ჩვეულებრივ, აშენებულია ბეტონით, რომელშიც გამოიყენება ნაყარი ცემენტი, როგორც ძირითადი ინგრედიენტი, მაგრამ სხვა მინერალური კომპონენტებიც, რომელსაც იყენებენ ასეთ მშენებლობებში, ასევე შეიცავს ბეტონს. პასუხისმგებლიანი მშენებლები და მწარმოებლები თითოეული მიქსერიდან იღებენ ნიმუშებს ტესტირებისთვის, რათა დარწმუნდნენ, რომ ბეტონი აკმაყოფილებს საჭირო მახასიათებლებს.

აკ: კერძო პირს არ აქვს საშუალება ცემენტის ხარისხი შეამოწმოს, ან ვიზუალურად განასხვაოს ყალბი პროდუქტისგან. რით შეუძლიათ უბრალო ადამიანებს, დაიცვან თავი?

პრ: ზოგადად, 28 დღე სჭირდება ცემენტს, რომ გაიტესტოს მისი სიმტკიცე კუმშვაზე. შემდეგ ხდება საცდელი პრიზმის გამოცდა ხარისხის განსასაზღვრად. ასეთი ლაბორატორიული სამუშაო სცილდება ჩვეულებრივი მომხმარებლის კომპეტენციას, ამიტომ ის უნდა დაეყრდნოს შეფუთვაზე არსებულ წარწერას. და თქვენ მართალი ბრძანდებით: შეუძლებელია, ვიზუალურად განასხვავო ერთმანეთისგან და გაიგო, დაბალი ხარისხისაა ცემენტი თუ უმაღლესი ხარისხის. მომხმარებლები უნდა ენდონ მხოლოდ რეპუტაციის მქონე და გამოცდილ მეწარმეებს, უნდა მოერიდონ ნებისმიერი პროდუქტის შეძენას, რომელზეც არ არის წარმოდგენილი ცნობადი ქარხნის სახელი, ვებგვერდი ან სხვა საკონტაქტო ინფორმაცია. გადაწყვეტილება მხოლოდ დაბალ ფასზე დაყრდნობით ან იმის გამო, რომ შეფუთვა „ნაცნობად ბრენდს“ წააგავს, არ უნდა მიიღონ. თვალი უნდა ადევნონ ჩვენი ტესტის შედეგებსაც.

აკ: რა რჩევას მისცემდით იმ ადამიანებს, რომლებიც ახალი აშენებული კორპუსის ბინაში გადადიან საცხოვრებლად, უნდა მოითხოვონ თუ არა რაიმე კონკრეტული სერტიფიკატი, მაგალითად, მშენებლისგან? 

პრ: ვფიქრობ, ეს არის ერთ-ერთი ნაბიჯი, რომლის გადადგმაც შეიძლება. ასევე შესაძლებელია მშენებლის რეპუტაციისა და მშენებლობაში გამოყენებული ბეტონის მწარმოებლის გადამოწმება. დამოუკიდებელი ინჟინრის დასკვნა ზოგჯერ შეიძლება, სასარგებლოც კი იყოს. ყოველთვის მეუბნებოდნენ, რომ თუ მშენებელს არ სურს ამ კორპუსში ცხოვრება ოჯახთან ერთად, გარწმუნებთ, რომ ეს საკმარისი მიზეზიაო!

აკ: ნამდვილად! როდესაც საცხოვრებლად სხვაგან გადავედით, გამამხნევა იმ ფაქტმა, რომ მეზობელი ბინა მშენებლის ქალიშვილს ეკუთვნოდა... შეიძლება რამე გაკეთდეს იმისთვის, რომ მთავრობამ ხელი შეუწყოს სამშენებლო სექტორის უკეთ კონტროლს? შეუძლია თუ არა თქვენს ასოციაციას რაიმე როლი ითამაშოს ამაში?

როგორც ჩანს, ტექნიკური და სამშენებლო ზედამხედველობის სააგენტომ, ფინანსურმა პოლიციამ, გენერალურმა პროკურატურამ და შემოსავლების სამსახურმა შეიტყვეს პრობლემის შესახებ და ამასთან დაკავშირებით მიიღებენ შესაბამის ზომებს.

პრ: ჩვენ, ამ მხრივ, ყველაფერს ვაკეთებთ. მას შემდეგ, რაც საჯაროდ განვაცხადეთ, რომ არსებობს დაბალი  ხარისხის შეფუთული ცემენტი, სამთავრობო სტრუქტურებმა მოითხოვეს ყველა ძირითადი ინფორმაცია (პროდუქტი, მწარმოებელი, სად არის შეძენილი და ა.შ.), რომელიც ეხება ჩვენი ტესტირების შედეგებს. ეს წინ გადადგმული ნაბიჯი იყო, რადგან, როგორც ჩანს, ტექნიკური და სამშენებლო ზედამხედველობის სააგენტო (მათი რეგლამენტი ამოქმედდა 2019 წლის იანვარში), ფინანსური პოლიციის, გენერალური პროკურატურისა და შემოსავლების სამსახურის ოფიცრები ახლა უკვე გაეცნენ პრობლემას და მიიღებენ შესაბამის ზომებს. გარდა ამისა, არასამთავრობო ორგანიზაციებმა მნიშვნელოვანი როლი უნდა ითამაშონ ქართულ ბაზარზე საერთაშორისო სტანდარტების შესახებ ცნობიერების ამაღლებასა და მიღებაში. მედია, მაგალითად ისეთი, როგორიც ხართ თქვენ, ასევე ძალიან დიდ როლს თამაშობს საზოგადოების, სამშენებლო სექტორისა და მთავრობის ცნობიერების ამაღლებაში, რომელიც ცემენტის პროდუქციის ხარისხსა და უსაფრთხოებას ეხება. გარდა ამისა, საქართველოს სჭირდება ძლიერი ინსტრუმენტი მომავალში მეზობელი ქვეყნებიდან დემპინგური ფასების წინააღმდეგ საბრძოლველად. ანტიდემპინგური კანონპროექტი შარშან მიიღეს პარლამენტში და ვიმედოვნებ, ძალაში შევა 2021 წლის ივნისში. უნდა აღინიშნოს, რომ ეს კანონი ამოქმედდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ზიანი მიადგება რომელიმე ადგილობრივ ინდუსტრიას არასამართლიანი საერთაშორისო კონკურენციის შედეგად. ჩვენ ვთვლით, რომ საქართველოს მთავრობა ვალდებულია, ყველა მისი მოქალაქის ინტერესების გათვალისწინებით, უზრუნველყოს ქვეყანაში სიცოცხლისუნარიანი და მდგრადი ბიზნესის არსებობა, რომელიც ქმნის სამუშაო ადგილებს და საჭირო პროდუქტებს და დაიცვას ის უსამართლო კონკურენციისგან, როგორც ადგილობივ, ისე საერთაშორისო დონეზე. 

აკ: დაბოლოს,  იმედი მაქვს, მაპატიებთ კითხვას ინტერესების შესაძლო კონფლიქტის შესახებ. თქვენს ორგანიზაციას ქმნიან ცემენტის მწარმოებლები, რომლებიც აშკარად დაინტერესებულნი არიან ფასების დონის შენარჩუნებით და პოტენციური კონკურენტების მოცილებით. რას იტყვით იმისათვის, რომ უარყოთ ბრალდებები?

პრ: თქვენი კითხვა ძალიან მნიშვნელოვანია. კერძოდ, GCA (საქართველოს ცემენტის ასოციაცია) შეიქმნა ორი მწარმოებლის მიერ, რომლებმაც გააცნობიერეს, რომ სხვადასხვა მიზეზების გამო ამ სექტორში არსებული არაკეთილსინდისიერი შიდა და საერთაშორისო კონკურენცია, შესაძლოა, საფრთხეს უქმნიდა ათასობით სამუშაო ადგილს და აგრეთვე, ატყუებდა მომხმარებელს. როგორ უნდა მოვიქცეთ ასეთ შემთხვევაში? თუ გაიხსენებთ გამონათქვამს "კეისრის ცოლივით", რომელიც გამომდინარეობს მისივე ნათქვამიდან, რომ "კეისრის ცოლი ეჭვგარეშე უნდა იყოს", მაშინ მიხვდებით, რატომ მივიღეთ  შეფუთული ცემენტის ნიმუშების ღია ბაზარზე ანონიმური შესყიდვისა და მათი ფარული ტესტირების გადაწყვეტილება. გარდა ამისა, ჩვენი წესები ძალიან მარტივია: GCA– ში გაწევრიანება შეუძლია ნებისმიერ კომპანიას, რომელიც ასეთი ფარული ტესტირების შედეგად დაადგენს, რომ აწარმოებს მხოლოდ ხარისხიან პროდუქტს. ამ მიდგომამ უნდა შექმნას თანაბარი პირობები ყველა მწარმოებლისთვის და ხელი შეუწყოს ცემენტის მდგრადი შიდა ბაზრის შექმნას. თქვენ მიერ ფორმულირებულ წინადადებას, რომ "დაინტერესებულები ვართ ფასების დონის შენარჩუნებით", მსუბუქი გამონაკლისის სახით მივიღებ. როგორც ამ ინტერვიუს დასაწყისში აღვნიშნეთ, ცემენტი სასაქონლო პროდუქტია. მისი ღირებულების სტრუქტურა სრულიად გასაგებია. ცემენტის წარმოება არა მხოლოდ კაპიტალინტენსიურია, არამედ მას ახასიათებს ციკლური ბაზარი, რომელიც მეტწილად მშენებლობით არის განპირობებული. კონკურენციის გამო, როგორც ცემენტის კეთილსინდისიერი იმპორტიორის მხრივ, ასევე ადგილობრივ მწარმოებლებს შორის, საქართველოს აქვს ისტორია, როგორც რეგიონალურ ბაზარს ყველაზე დაბალი ფასებით. ეს არის სამუშაო ბაზრის ძალები და საბოლოო გარანტია იმისა, რომ შიდა ცემენტის მომხმარებელი აღარ იქნება იმედგაცრუებული, თუ ვინმე არ შეატყუებს დაბალი  ხარისხის პროდუქციას ახალი როლს-როისის ეტიკეტირებით, რომელიც რეალურად დაშლილი შევროლეა…  ვიმედოვნებ, რომ ეს პასუხი წარმატებით უარყოფს თქვენ მიერ აღნიშნულ სავარაუდო ბრალდებებს.

აკ: დიდი მადლობა. თუ რაიმეს დამატება გსურთ, გისმენთ.

პრ: ერთი თემა, რომელიც ჩვენ არ განგვიხილავს, არის ის, თუ რატომ უნდათ მწარმოებლებს, აწარმოონ დაბალი ხარისხის პროდუქტები, რომლის გასაღებასაც შემდეგ ბაზარზე ხარისხიანი პროდუქტის ფასად ცდილობენ. პასუხი ძალიან მარტივია: ეს არის შესაძლებლობა, მივიღოთ გაცილებით მეტი მოგება, ვიდრე ჩვეულებრივ შეიძლებოდა მიგვეღო ისეთი სასაქონლო პროდუქტიდან, როგორიც არის ცემენტი. ერთი სიტყვით კი - სიხარბე. კლინკერი ცემენტის ყველაზე ძვირადღირებული და მთავარი კომპონენტია  საერთაშორისო სტანდარტების მისაღწევად, ცემენტის თითოეული კლასი (მაგალითად, 32.5/400 ან 42.5/500) უნდა შეიცავდეს კლინკერის სპეციფიკურ მინიმალურ რაოდენობას მისი სიმტკიცის მისაღწევად. თუ მწარმოებელი იშურებს კლინკერის რაოდენობას, მისი ხარისხი და ამავდროულად, ხარჯებიც მკვეთრად მცირდება. მოდით, ყველამ ვითანამშრომლოთ იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ცემენტის ქართული ბაზარი წარმოადგენდეს თანაბარ პირობებს ყველა ადგილობრივი მწარმოებლისთვის. ჩვენი მიზანია, ცემენტის ყველა ქართველ მწარმოებელს ჰქონდეს კვალიფიკაცია GCA-ის წევრობისთვის! 

აკ: დიდი მადლობა მინდა გადაგიხადოთ ამ შესანიშნავი ინტერვიუსთვის.

Read the original English language version here. 

 

 

შეგიძლიათ, მიჰყვეთ, კავკასიურ ჟურნალს შემდეგ ბმულებზე:

Google News  *  Twitter  *  Facebook  *  Medium  *  LinkedIn  *  YouTube  *  RSS

კავკასიური ჟურნალის ელექტრონული ფოსტით გამოწერის მოთხოვნისთვის, შეიყვანეთ თქვენი ელ-ფოსტის მისამართი აქ: